Dane techniczne
Ostrze: GRIMAKO laminat nierdzewny proszkowy z rdzeniem z ELMAX
grubość 3,7 mm (0.1457"), twardość 61 HRC
Rękojeść: Tytan Grade 5, 24 Karatowe Złoto
Backspacer: Tytan Grade 5
Klips: Tytan Grade 5
Blokada: Tytan Grade 5
System ceramicznych łożysk kulkowych robionych ręcznie przez Hermana
Dodatkowe hartowane nierdzewne podkładki w łożyskach
Ceramiczny detent ball
Węglik wolframu na blokadzie
Stop pin z węglika wolframu
Customowy pivot TORX T20 wraz z tytanowym kluczykiem
Dedykowane drewniane pudełko i pokrowiec w cenie
Waga: 149 g (5.26 oz)
Długość całkowita: 225 mm (8.86")
Długość ostrza: 97 mm (3.82")
Długość po złożeniu: 127 mm (5")
Nazywam się Bartosz Herman.
Zajmuje się ręcznym robieniem noży według własnych projektów oraz na indywidualne zamówienie.
Staram się by każdy z nich był wyjątkowy i wygodny w użytkowaniu a także cieszył oko właściciela.
Chce cały czas rozwijać moje umiejętności by moje wyroby były coraz lepsze.
Zapraszam do oglądania efektów mojej pracy.
Prospekt: Herman Knives Scroll & Gold
#śmierć #człowiek #liście #przemijanie #złoto #symbolika #średniowiecze #współczesność #arabeska #kwiaty #przemijanie #tytan
The details, are not the details, they make the design.
Charles Eames
Wyznacznikiem naszej pracy jest przede wszystkim zamiłowanie do detalu. Stworzenie każdego projektu stawia przed nami wiele wyzwań, my zaś z każdym projektem stawiamy sobie poprzeczkę coraz wyżej. Projekt ONE OF A KIND to nie tylko wiele godzin pracy w warsztacie czy atelier, ale przede wszystkim czas poświęcony na wnikliwą analizę, konsultacje, poszukiwanie nowych materiałów oraz autorskich rozwiązań. Tylko działając wspólnie możemy stworzyć dzieło godne miana niepowtarzalnego, unikatowego i wyjątkowego, łączącego w sobie kreatywność, talent, najwyższą jakość, precyzję oraz emocje.
Monika Kalla
Motyw śmierci należy do jednego z najważniejszych motywów literatury i sztuki średniowiecza. Łączy piękno i przemijanie. Nawiązując do nurtu danse macabre w malarstwie możemy odnaleźć wiele symboli wskazujących na przemijanie życia i dóbr ziemskich: ludzka czaszka, klepsydra, wspomniany wcześniej ludzki szkielet, gaszone świece, ścięte kwiaty, insygnia władzy; W tekstach dotyczących marności natomiast możemy odnaleźć odniesienia do fauny i flory:
"Wszelkie ciało to jakby trawa, a cały wdzięk jego jest niby kwiat polny [...]
Trawa usycha, więdnie kwiat, lecz słowo Boga naszego trwa na wieki" ( Iz , 40, 6, 8);
Kwiaty, liście i gałęzie symbolizują witalność i silę życia, jednak kwitnące życie zamienia się w zwiędle, kwiaty cięte – symbolizują śmierć. Poszczególne odmiany kwiatów również mają swoje znaczenie symboliczne: róża symbolizuje miłość i seksualność – doczesna miłość tak jak wszystko co ludzkie jest próżna. Mak – jako znany środek uspokajający symbolizuje sen i osłabienie w godzinie śmierci. Tulipany niegdyś będące kwiatem dostępnym tylko dla zamożnych - szczególnie w malarstwie holenderskim symbolizują bezmyślność, nieodpowiedzialność i bezsensowne obchodzenie się z darowanymi dobrami[1].
Ornament roślinny który został wygrawerowany na nożu Slim Herman knives, został zaczerpnięty z motywu liścia akantu, na przestrzeni wieków pojawiającego się zarówno w sztuce jak również architekturze rozpoczynając od greckich kolumn doryckich, kulturę i surowość rzymskich budowli, poprzez renesansowe zdobienia delikatnym i wymodelowanym liściem. Na przestrzeni wieków wzór ten ewoluował, przechodził swoiste zmiany zależnie od okresu w sztuce. W tym projekcie inkrustacja złotem ma również swoje znaczenie symboliczne. 24 karatowe złoto jest symbolem męskiej siły i energii, jest oznaką triumfu oraz osiągnięciem sukcesu.
Nawiązując do zdobienia jakie wykonuję, należy przybliżyć znaczenie grawerunku w kontekście broni myśliwskiej. Posiadanie bogato zdobionej broni świadczyło o randze i splendorze posiadacza. Służyła nie tylko w walce czy polowaniu, ale również miała dekorować zbrojownię, być przedmiotem podziwu i pożądania, oraz często pozować wraz ze swym właścicielem do oficjalnego portretu[2]. Tak jak dawniej odnoszono się do broni, tak dzisiaj gratką dla kolekcjonerów są noże czy zegarki.
Grawerunek artystyczny tak jak każda dziedzina życia ulega przemianom, pojawiają się nowe nurty, inspiracje, nowe pomysły, eksperymenty, które sprawiają, że ta – jakby się mogło wydawać tradycyjna dziedzina również ewoluuje. Grawerunek zachwyca, jeżeli jest odpowiednio zaprojektowany, najlepiej wykonany oraz pasuje do wybranego modelu noża[3]. Jest zrozumiałe, że odbiorca chce nadać swojemu nożowi indywidualności, jednak nawet doskonale wykonany grawerunek samochodu, czy nowej willi będzie oscylować na granicy kiczu, dlatego w mojej pracy staram się w taki sposób wykonywać projekt by był on ponadczasowy, wyjątkowy oraz wpisywał się w kanony sztuki. Aby widoczne było odniesienie do trendów w sztuce, oraz aby przekazywać jasne wartości o charakterze ponadczasowym i wyjątkowym. Grawerunek jest uzupełnieniem dobrze wykonanego noża, nadaje mu niepowtarzalności, tworzy swego rodzaju więź. Chętnie w swoich pracach umieszczam ukryte symbole, lub drobne szczegóły (jak motyw owadów ukrytych pomiędzy liśćmi arabeski). Tworząc unikatowe grawerunki, nie chcę przekazać tylko piękno ornamentu, czy motywu, chcę przekazać emocje. Chcę sprawić, by osoby oglądające moje prace doznawały różnych emocji, chcę skłaniać do namysłu, stwarzać możliwość i dawać pretekst do głębszej refleksji, wnikliwej obserwacji oraz poszukiwania głębszego znaczenia. Projekt którego się wspólnie podejmujemy ma łączyć w sobie cechy dzieła sztuki. Projekt ARSEN DANSE MACABRE ma opowiadać historię łączącą w sobie dawny zachwyt motywem śmierci w odniesieniu do współczesności, ale również połączenie dawnych technik stalorytniczych oraz nowego, świeżego spojrzenia na rzemiosło jakim jest grawerunek.
[1] Mandy Kirkby, De Victoriaanse taal van bloemen LEXICON, Houten- Antwerpen 2011, s. 38.
[2] Z. Żygulski, Broń w dawnej Polsce na tle uzbrojenia Europy i Bliskiego Wschodu, Warszawa, 1982, s. 164.
[3] Praca licencjacka pt.: Grawerunek broni myśliwskiej na tle jej historii i znaczeń, napisana w Katedrze Sztuk Pięknych Instytutu Sztuki pod kierunkiem dr. hab. Kazimierza S. Ożoga i obroniona w 2014 roku, s. 26.